Φορνατσιάρι, Λουίτζι

(Fornaciari, Λούκα 1798 – 1858). Ιταλός φιλόσοφος και γραμματολόγος. Ήταν γλωσσολόγος και ακολούθησε την καθαρή γραμμή του Α. Τσέζαρι επιτυγχάνοντας μια υπερβολική αυστηρότητα. Μια ανθολογία του, τα Παραδείγματα ωραίας γραφής στην πεζογραφία και ποίηση (1835), ήταν για πολλά χρόνια το απαραίτητο βοήθημα των σπουδαστών της Ιταλίας. Ο γιος του Ραφαέλο (Λούκα 1837 – 1917), αντάξιος του πατέρα του, συνέχισε το έργο του. Έγραψε τις μελέτες: Ιστορικό σχεδιάγραμμα της ιταλικής λογοτεχνίας (1874), μια Γραμματική και ένα Συντακτικό της ιταλικής.